Ομολογία Πίστεως του 1689

Κεφάλαιο 26

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Παράγραφος 1. Η καθολική ή παγκόσμια Εκκλησία, η οποία (σε σχέση με το εσωτερικό έργο του Πνεύματος και την αλήθεια της χάρης) μπορεί να ονομαστεί αόρατη, αποτελείται από το σύνολο του αριθμού των εκλεκτών, που έχουν ήδη συγκεντρωθεί, ή που συγκεντρώνονται, ή που θα συγκεντρωθούν σε ένα σώμα, υπό του Χριστού, ο Οποίος είναι η κεφαλή τους· και είναι η σύζυγος, το σώμα, το πλήρωμα Εκείνου που γεμίζει με πληρότητα τα πάντα.1

1 Εβραίους 12:23, Κολοσσαείς 1:18, Εφεσίους 1:10,22-23, Εφεσίους 5:23,27, Εφεσίους 5:32

Παράγραφος 2. Όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο, που ομολογούν την πίστη του ευαγγελίου, και υπακούουν τον Θεό μέσω του Χριστού, χωρίς να καταστρέφουν την ομολογία τους με θεμελιώδη λάθη, ή με ανίερη ζωή, είναι και μπορούν να αποκαλούνται ορατοί άγιοι·2 και με τέτοια άτομα θα έπρεπε να απαρτίζονται όλες οι τοπικές εκκλησίες.3

2 Α΄ Κορινθίους 1:2, Πράξεις 11:26

3 Ρωμαίους 1:7, Εφεσίους 1:20-22

Παράγραφος 3. Οι πιο αγνές εκκλησίες υπό του ουρανού είναι δυνατόν να υποπέσουν σε ανάμειξη και σφάλμα·4 και μερικές έχουν εκφυλιστεί τόσο πολύ, ώστε δεν είναι πια εκκλησίες του Χριστού, αλλά συναγωγές του Σατανά·5 ωστόσο ο Χριστός πάντοτε είχε, και πάντα θα έχει μία βασιλεία σ’ αυτόν τον κόσμο, αυτών των ανθρώπων που πιστεύουν σ’ Αυτόν, και ομολογούν το όνομά Του.6

4 Α΄ Κορινθίους 5, Αποκάλυψη 2,3

5 Αποκάλυψη 18:2, Β΄ Θεσσαλονικείς 2:11-12

6 Ματθαίον 16:18, Ψαλμός 72:17, Ψαλμός 102:28, Αποκάλυψη 12:17

Παράγραφος 4. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι η Κεφαλή της εκκλησίας. Με το διορισμό του Πατέρα, όλη η εξουσία για την κλήση, τη θεμελίωση, την τάξη και τη διακυβέρνηση της εκκλησίας, έχει δωθεί στον Χριστό με ανώτατο και κυρίαρχο τρόπο·7 και δεν μπορεί ο Πάπας της Ρώμης, υπό καμία έννοια να είναι η κεφαλή τής εκκλησίας, αλλά αυτός είναι ο αντίχριστος,* ο άνθρωπος της αμαρτίας, και ο υιός της απωλείας, που υπερυψώνει τον εαυτό του μέσα στην εκκλησία εναντίον του Χριστού, και εναντίον κάθετι που λέγεται Θεός· και ο Κύριος θα τον καταστρέψει με την φωτεινότητα της παρουσίας Του.8

7 Κολοσσαείς 1:18, Ματθαίον 28:18-20, Εφεσίους 4:11-12

8 Β΄ Θεσσαλονικείς 2:2-9

Παράγραφος 5. Κατά την άσκηση αυτής της εξουσίας που Του έχει ανατεθεί, ο Κύριος Ιησούς καλεί από τον κόσμο προς τον εαυτό Του, μέσω του κηρύγματος του Λόγου Του, και μέσω του Πνεύματός Του, εκείνους που έχουν δωθεί σ’ Αυτόν από τον Πατέρα Του,9 ώστε να περπατήσουν ενώπιόν Του σε όλες τις οδούς της υπακοής, όπως ορίζονται στον Λόγο Του.10 Εκείνους που έχει καλέσει, τους διατάζει να περπατήσουν μαζί σε συγκεκριμένες κοινωνίες ή εκκλησίες, για την αμοιβαία εποικοδόμησή τους, και την ορθή εκτέλεση της δημόσιας λατρείας, την οποία και απαιτεί από αυτούς που βρίσκονται στον κόσμο.11

9 Ιωάννην 10:16, Ιωάννην 12:32

10 Ματθαίον 28:20

11 Ματθαίον 18:15-20

Παράγραφος 6. Τα μέλη αυτών των εκκλησιών είναι άγιοι λόγω της θείας κλήσης, και φανερά δηλώνουν και αποδεικνύουν (λόγω της ομολογίας τους και του τρόπου ζωής τους), την υπακοή τους προς την κλήση του Χριστού·12 και συναινούν πρόθυμα να περπατήσουν μαζί, σύμφωνα με το διορισμό του Χριστού· δίνοντας τον εαυτό τους στον Κύριο, και ο ένας στον άλλο, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και ομολογώντας υποταγή στις απαιτήσεις του ευαγγελίου.13

12 Ρωμαίους 1:7, Α΄ Κορινθίους 1:2

13 Πράξεις 2:41-42, Πράξεις 5:13-14, Β΄ Κορινθίους 9:13

Παράγραφος 7. Σε κάθε μία από αυτές τις εκκλησίες που συγκεντρώνονται σύμφωνα με το θείο θέλημά Του όπως έχει δωθεί στον Λόγο Του, έχει δώσει τη δύναμη και την εξουσία που χρειάζονται για την άσκηση της σωστής λατρείας και πειθαρχίας, που τους έχει ορίσει να τηρήσουν· με εντολές και κανόνες για τη σωστή χρήση και εκτέλεση της εν λόγω εξουσίας.14

14 Ματθαίον 18:17-18, Α΄ Κορινθίους 5:4-5, Α΄ Κορινθίους 5:13, Β΄ Κορινθίους 2:6-8

Παράγραφος 8. Μια τοπική εκκλησία, συγκεντρωμένη και άρτια οργανωμένη σύμφωνα με το νου του Χριστού, αποτελείται από μέλη και από αυτούς που κρατάνε κάποια αξιώματα· και με τον διορισμό του Χριστού, αυτοί που κρατάνε τα αξιώματα, και έχουν επιλεγεί και τεθεί σ’ αυτές τις θέσεις από την εκκλησία (την ονομαζόμενη και συγκεντρωμένη), ονομάζονται επίσκοποι ή πρεσβύτεροι, και διάκονοι· των οποίων είναι η ειδική ευθύνη να φέρουν εις πέρας αυτά που έχει διατάξει ο Κύριος, και να ασκήσουν την εξουσία ή τα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί ή στα οποία έχουν κληθεί· και οι κανονισμοί αυτοί πρέπει να συνεχιστούν μέχρι το τέλος του κόσμου.15

15 Πράξεις 20:17,28, Φιλιππησίους 1:1

Παράγραφος 9. Με το διορισμό του Χριστού, κάθε προσώπο που έχει τα προσόντα και τα απαραίτητα χαρίσματα από το Άγιο Πνεύμα για το αξίωμα του επισκόπου ή πρεσβυτέρου σε μια εκκλησία, πρέπει να κληθεί και να επιλεγεί σε τούτο το αξίωμα από την κοινή ψηφοφορία της ίδιας της εκκλησίας·16 και αυτός πρέπει να τεθεί σε αυτή τη θέση με κάθε σοβαρότητα, με νηστείες και προσευχές, και με την επίθεση των χεριών από τους πρεσβύτερους της εκκλησίας, αν υπάρχουν κάποιοι ήδη διορισμένοι·17 και ένας διακόνος πρέπει να επιλεγεί από την ψηφοφορία, και να τεθεί σε αυτή τη θέση, με προσευχή και την επίθεση των χεριών.18

16 Πράξεις 14:23

17 Α΄ Τιμόθεον 4:14

18 Πράξεις 6:3,5-6

Παράγραφος 10. Το έργο των ποιμένων είναι να δίνουν συνεχή προσοχή στην υπηρεσία του Χριστού στις εκκλησίες Του, στο κήρυγμα του Λόγου και στην προσευχή, και να αγρυπνούν για τις ψυχές των ανθρώπων, αφού θα δώσουν λογαριασμό·19 επομένως είναι επιτακτική ανάγκη, οι εκκλησίες τις οποίες αυτοί υπηρετούν, να τους δίνουν όχι μόνο τον δέοντα σεβασμό, αλλά και από όλα τα αγαθά τους ανάλογα με τις δυνατότητές τους,20 ώστε να μπορούν να ζήσουν άνετα, χωρίς να εμπλέκονται σε εγκόσμιες απασχολήσεις·21 και για να μπορούν επίσης να είναι σε θέση να ασκούν φιλοξενία προς άλλους·22 και αυτό απαιτείται από τον νόμο της φύσης, και από τη ρητή εντολή του Κυρίου μας Ιησού, ο Οποίος έχει διατάξει ότι αυτοί που κηρύττουν το Ευαγγέλιο, να ζουν από το Ευαγγέλιο.23

19 Πράξεις 6:4, Εβραίους 13:17

20 Α΄ Τιμόθεον 5:17-18, Γαλάτες 6:6-7

21 Β΄ Τιμόθεον 2:4

22 Α΄ Τιμόθεον 3:2

23 Α΄ Κορινθίους 9:6-14

Παράγραφος 11. Παρά το γεγονός ότι είναι καθήκον των επισκόπων ή ποιμένων των εκκλησιών, να είναι, σύμφωνα με το αξίωμά τους, συνεχώς ενεργοί στο κήρυγμα του Λόγου, το έργο του κηρύγματος του Λόγου δεν είναι εξ ολοκλήρου περιορισμένο σε αυτούς, αλλά και άλλοι επίσης που είναι προικισμένοι και έχουν τα απαραίτητα χαρίσματα από το Άγιο Πνεύμα για το έργο αυτό, και που έχουν εγκριθεί και κληθεί από την εκκλησία, μπορούν και θα ‘πρεπε να το εκτελούν.24

24 Πράξεις 11:19-21, Α΄ Πέτρου 4:10-11

Παράγραφος 12. Όπως όλοι οι πιστοί είναι υποχρεωμένοι να εντάσσονται σε τοπικές εκκλησίες, όταν και όπου έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν· έτσι όλοι αυτοί που έχουν εισαχθεί εις τα προνόμια της εκκλησίας, είναι επίσης υπό της πειθαρχίας και της διακυβέρνησής αυτής, σύμφωνα με την εντολή του Χριστού.25

25 Α΄ Θεσσαλονικείς 5:14, Β΄ Θεσσαλονικείς 3:6,14-15

Παράγραφος 13. Αν ένα μέλος της εκκλησίας, έχει προσβληθεί από κάποιον, και έχει εκτελέσει το καθήκον του που προβλέπεται για την αντιμετώπιση του πρόσωπου που τον πρόσβαλε, δεν πρέπει να διαταράξει την τάξη της εκκλησίας, ή να απουσιάσει από τις συναθροίσεις της εκκλησίας, ή να μην συμμετάσχει σε βαπτίσεις ή το δείπνο του Κυρίου εξαιτίας της προσβολής κάποιου άλλου μέλους, αλλά πρέπει να περιμένει τον Χριστό να καθοδηγήσει την εκκλησία στις περαιτέρω ενέργειές της.26

26 Ματθαίον 18:15-17, Εφεσίους 4:2-3

Παράγραφος 14. Όλα τα μέλη κάθε τοπικής εκκλησίας πρέπει να προσεύχονται συνεχώς για το καλό και την ευημερία όλων των εκκλησιών του Χριστού27 όπου κι αν βρίσκονται, και σε κάθε περίσταση να βοηθούν τους πιστούς εντός των ορίων των τόπων τους και των κλήσεών τους στην άσκηση των χαρισμάτων και των χάρεών τους, ώστε οι εκκλησίες, όταν έχουν τοποθετηθεί από την πρόνοια του Θεού, έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα και το πλεονέκτημα να το κάνουν, θα ‘πρεπε να έχουν κοινωνία μεταξύ τους, για την ειρήνη τους, την αύξηση της αγάπης, και την αμοιβαία εποικοδόμηση.28

27 Εφεσίους 6:18, Ψαλμός 122:6

28 Ρωμαίους 16:1-2, Γ΄ Ιωάννη 1:8-10

Παράγραφος 15. Όταν προκύπτουν δυσκολίες ή διαφορές, που έχουν σχέση είτε με θέματα δόγματος ή διοίκησης, που αφορούν είτε όλες τις εκκλησίες γενικώς, ή μία εκκλησία συγκεκριμένα, και βρίσκεται σε κίνδυνο η ειρήνη τους, η ενότητά τους, και η εποικοδόμησή τους· ή αν οποιοδήποτε μέλος ή μέλη κάποιας εκκλησίας έχουν αδικηθεί εξαιτίας κάποιας πειθαρχικής ενέργειας που δεν είναι σε αρμονία με την αλήθεια και την τάξη, είναι σύμφωνο με τον νου του Χριστού, πολλές εκκλησίες που έχουν κοινωνία μεταξύ τους, μέσω των αντιπροσώπων τους, να συναντηθούν για να εξετάσουν το θέμα, και να δώσουν τη συμβουλή τους σχετικά με το θέμα της διαφωνίας, στις εκκλησίες τις οποίες αφορά·29 ωστόσο, οι συγκεντρωμένοι αντιπρόσωποι, δεν έχουν καμία επονομαζόμενη εκκλησιαστική εξουσία· ή κάποια αρμοδιότητα πάνω στις ίδιες τις εκκλησίες, ώστε να ασκήσουν κάποια πειθαρχική ενέργεια σε κάποια εκκλησία ή κάποιο πρόσωπο· ή να επιβάλουν τη βούλησή τους στις εκκλησίες ή στους υπεύθυνους των εκκλησιών.30

29 Πράξεις 15:2,4, Πράξεις 15:6,22-23, Πράξεις 15:25

30 Β΄ Κορινθίους 1:24, Α΄ Ιωάννη 4:1

The Reformed Reader Home Page  Copyright 1999, The Reformed Reader, All Rights Reserved